Ocieplanie budynku

Modny styropian okazuje się surowcem nietrwałym, a co za tym idzie nieskutecznym i nieekonomicznym w przypadku docieplenia budynków. Mimo to wiele osób w dalszym ciągu decyduje się na tę metodę uszczelnienia ścian domu. W zależności od stanu technicznego budynku styropian może być pomocny, gdyż duże nieszczelności w ścianach z cegły zostaną zablokowane przez plastry styropianu, ma to również walor estetyczny, który często bierze górę nad typowym tynkiem. Nowoczesne metody dociepleń stawiają na maksymalizacje wykorzystania zużytej energii i ciepła poprzez zastosowanie odpowiedniego obiegu powietrza, ergonomiczny kształt kominów oraz wiele innych systemów dbających o ciepło w naszym domu bez obkładania go styropianem, który się szybko utlenia, kruszy i staje się być nieprzyjazny człowiekowi oraz środowisku naturalnemu. Można podejrzewać iż za kilkadziesiąt lat o ile nie wcześniej będziemy styropian zrywać podobnie jak azbest.

Ile kleju na płytki?

Gdy wybraliśmy płytki ceramiczne i obliczyliśmy potrzebną ich ilość, stajemy jeszcze przed następnym obliczeniem – ilości kleju do glazury. Często przy zakupie kierujemy się poradami fachowca i jesteśmy skazani na jego wyliczenia lub po prostu kupujemy na oko. Tymczasem sami możemy obliczyć ile kleju będzie potrzebne na posadzkę lub na ściany.
Zużycie kleju uzależnione jest w dużej mierze od rodzaju podłoża, typu płytki oraz narzędzi, których używamy do prac. Im podłoże jest lepiej przygotowane (wyrównane), tym zużycie kleju będzie mniejsze. Ilość zużytego kleju wzrasta wraz z wielkością płytki i można je określić orientacyjnie. Do tego celu warto posłużyć się poniższą tabelą, która znacznie ułatwi obliczenia:

Długość boku płytki	Wymiar zębów pacy do rozprowadzania kleju	Ilość kleju
Do 10 cm	4 mm	Ok. 2 kg/m2
Do 15 cm	6 mm	Ok. 2,6 kg/m2
Do 25 cm	8 mm	Ok. 3,3 kg/m2
Do 30 cm	10 mm	Ok. 4,0 kg/m2

Podane wartości dotyczą 1 m2 powierzchni, na której będziemy układać glazurę. Aby wyliczyć zużycie kleju dla powierzchni całkowitej należy uzyskaną wartość z tabeli pomnożyć przez powierzchnię w m2.
Przykład: Łazienka o wymiarach 3 m x 4 m, chcemy ułożyć glazurę tylko do wysokości 1,5 m. Płytki w rozmiarze 20x20 cm.
3 m + 3 m + 4 m + 4 m = 14 m
14 m x 1,5 m = 21 m2
21 m2 x 3,3 kg/m2 = 69,3 kg

Renowacja dachu

Mając własny dom, domek zawsze musimy samodzielnie zadbać o jego szczelność dachu. Każde nawet mikropęknięcie może podczas nawałnicy i ulewy skutkować poważnym zalaniem wnętrza domu. przeciekniecie wody do stropu i uszczelnienia pomiędzy sufitem a zewnętrzną warstwą dachu również bywa niebezpieczne z uwagi na gromadzącą się wilgoć i budowę grzybni. Warto dlatego co jakiś czas minimum raz w roku zakonserwować papę na dachu przed ewentualnymi pęknięciami, dziurami i nieszczelnościami. Temu służyć może renowator, chociaż w zależności od tego czy wykonujemy prace profilaktycznie czy na potrzeby powstałych uszkodzeń, powinniśmy dobrać narzędzia pracy do kalibru problemu. Renowator z pewnością nam nie pomoże, jeśli papa wymaga łatania, powstała znacznych rozmiarów dziura, która musi zostać przykryta kolejną warstwą papy, za to renowator spełni doskonale swoją funkcję ochronną jako dodatkowe zabezpieczenie szczelnego dachu przed zimą.

Okna połaciowe w domu

Stosowanie okien połaciowych ma dwie zalety. Pierwszą jest prostota wykonania, drugą efektywność dostarczania światła. Pokój tak doświetlony, będzie lepiej doświetlony niż przez wole oko lub lukarnę. Można je mocować w każdym dachu o spadku powyżej 15 stopni.
Oświetlając poddasze oknami połaciowymi warto zamiast dużego okna zastosować kilka pojedynczych. Dwa lub trzy okna małe okna połaciowe doprowadza więcej światła niż jedno o analogicznej powierzchni. Ponadto instalując małe okna połaciowe nie musimy wykonywać wymianów pomiędzy krokwiami.
Do wad okien połaciowych jest to, że w czasie deszczu nie może być otwarte, ani uchylone bo to grozi szybkim zalaniem pomieszczenia. Istnieją systemy elektronicznego sterowania wyposażone w czujnik deszczu w razie opadów.
Kolejna wadą okien połaciowych jest problem ze śniegiem który może odcinać dopływ światła przy zaleganiu śniegu.

Zabezpieczenia przeciw kotom

Często spotykane ochrony przed gołębiami sprawdzają się także przeciw kotom. jak się okazuje posiadanie w domu kota wymaga również zabezpieczenia mieszkania przeciw ucieczce kotów. Otwarte okna, jak i balkonowe drzwi to doskonała sposobność do ucieczki kota, mieszkając na nastym piętrze może się to źle skończyć, niestety w naturze kota jest ucieczka i wielu kotów nie da się wyuczyć nie chodzenia po parapetach i uciekania z domu poprzez otwarte okna. Kolce montowane na parapecie mogą odstraszyć jedynie przede paradowaniem na krawędzi, jednakże skuteczna metoda jest montaż siatki przeciw kotom. Siatka nie musi być gęsta, ale powinna być elastyczna i przewiewna, by nie zakłócała właściwego korzystania z otworu okienno-drzwiowego. W tym przypadku istotny jest jej prawidłowy montaż, gdyż pomijając fakt, że kot może przegryźć lub rozerwać siłą siatkę, to zwykle zwierzęta szukają słabego punktu zapory uniemożliwiającej im osiągnięcie celu. słabe mocowania mogą doprowadzić do zerwania siatki i ucieczki kota. Coraz częściej producenci zabezpieczeń oferują specjalne siatki w komplecie wraz z mocowaniami przeciw wszelkim zwierzętom, które powinny posiadać ograniczony dostęp do pomieszczenia.

Pędzel czy wałek

Wiele osób zastanawia się przy wyborze pędzla, czy jednak nie spróbować malować wałkiem. nowoczesność wałka jednak nie sprawdza się w każdym przypadku, sa pewne farby, jak i powierzchnie, po których efektywniejsze jest malowanie pędzlem. za wałkiem przemawia komfort i szybkość pokrycia nawierzchni farbą, jednak jest to rozwiązanie nieekonomiczne, malowanie pędzlem jest trudniejsze, jednak ma w sobie to coś. kiedy już wybierzemy wałek, warto dobrać odpowiedni jego kształt, rozmiar oraz włosie do naszych potrzeb i rodzaju farby. Zupełnie inne wałki służą do malowania w rogach, za kaloryferem, jak i inne do malowania farba olejną, emulsyjną czy akrylową.podobnie jak rodzajów pędzli, również wałków jest wiele, co może budzić wątpliwości przed wyborem właściwego. Malowanie pędzlem wcale nie stało się niemodne i niepraktyczne, jest wielu malarzy ceniących sobie dokładność i wygodę pędzla, podobnie jak wiele osób zachwala malowanie wałkiem. z pewnością rozmaitość narzędzi malarskich podwyższa jakość usług malarskich, jednakże wybór powinien zależeć od preferencji osoby malującej.

Domowe brukowanie

Przy wykonywaniu nawierzchni z kostki ważne jest prawidłowe wykonanie wszystkich warstw i dokładne ich ubicie. W przeciwnym przypadku nawierzchnia z kostki będzie osiadać i konieczne będzie po jakimś czasie rozebranie nawierzchni.
W przypadku kostki z betonu, kamienia, czy klinkieru sposób wykonania jest taki sam. Prace rozpoczyna się od wykonania koryta .Koryto to powinno mieć w przypadku podjazdów na samochody osobowe 40 cm, pod ścieżkę ogrodową 20 cm. Dno wykopu należy uformować ze spadkiem około 2 %, tak aby po ułożeniu woda spływała w wyznaczonych kierunkach. Następnie dno koryta się ubija używając ubijaków mechanicznych. Szczególnie zagęszczanie jest ważne przy podjazdach samochodowych, ponieważ w przypadku dużych obciążeń może dojść do osiadań.
Następnie do wykopu wsypuje się materiał podbudowy taki jak tłuczeń, kliniec, żwir, grys lub żużel. Materiały te należy układać warstwami 10 cm i ubijać .Warstwa podbudowy powinna wynosić na podjazdach od 25 cm – 35 cm, na ścieżkach od 10-20 cm. Następnie na podbudowie należy rozsypać 3- 5 cm warstwę podsypki z piasku lub żwiru albo grysu, o uziarnieniu do 4mm. Podsypki nie wolno ubijać.
Na tak przygotowanej podsypce układa się kostkę. Kostki wykonuje się od wykonania obrzeża. Wierzch kostek powinien być 1 cm ponad docelowym poziomem nawierzchni( po ubiciu).
Po ułożeniu kostki posypuje się ja piaskiem , który rozprowadza się miotłą, a nawierzchnię kilkakrotnie ubija się zagęszczarką płytową, tak aby piasek wnikał w szczeliny między kostkami.